F I znów piątek. Jarski. Domowy makaron z mascarpone i malinami. - Fuzja Smaków

I znów piątek. Jarski. Domowy makaron z mascarpone i malinami.

Północ to taka dziwna pora, gdy koniec jednego dnia ściera się z początkiem drugiego. Coś się kończy, coś się zaczyna. I nawet jeśli ten dzień nie był wyjątkowym, jedynym w swoim rodzaju, niesamowitym, jeśli nie przyniósł kolosalnych zmian w moim lub twoim życiu - minął bezpowrotnie, a skoro minął, to pozostawił za sobą drobny ślad. 
Gdzieś, kiedyś, u kogoś, może w gazecie rzuconej na ostatnim siedzeniu w tramwaju, przeczytałam o tych drobnych śladach. Te niepozorne zmiany, chwile wahania, radości i smutku składają się w końcu na  zdarzenia, które mają siłę odwrócić naturalny porządek naszej codzienności. I tych już nie sposób się pozbyć.
W taki łagodny, harmonijny sposób pojawiają się zmiany zaskakujące. Teoretycznie wszystko przebiega zgrabnie i płynnie, w praktyce - nigdy nie jesteśmy gotowi na przewrót. Nie zauważamy tych drobnych zmian, bo stale odliczamy czas "do czegoś". Rano - do odjazdu autobusu. Potem, do przerwy. Po przerwie, do końca zajęć albo pracy. Potem w korku, przemieszczając się o milimetry, do momentu gdy wreszcie dotrzemy do domu. Wieczór to krótkie myślenie o kolacji i chwili, gdy wreszcie wpadniemy w objęcia Morfeusza. Trudno w tej wyliczance myśleć o czymkolwiek poza tym, by przetrwać jakoś do osiągnięcia kolejnego celu. 
Skoro już o celach mowa, niech domowy makaron będzie targetem na jutro.
Uściślając - 1 żółtko na 100g mąki. Ciasto zagniatamy przez nawet 20-30 minut aż będzie gładkie i nieklejące. Dzielimy je na kilka części i rozwałkowujemy na cienkie arkusze równej grubości. Pozostawiamy do wyschnięcia na godzinę-półtorej, przełożone suchymi, czystymi płóciennymi ściereczkami. Kroimy ciasto w dowolny kształt, jeśli kroimy ciasto niewysuszone - posypujemy dużymi ilościami mąki. Makaron gotujemy do miękkości w osolonej wodzie, wrzucając go na wrzątek.
Do przygotowania sosu potrzebny nam jest jedynie serek mascarpone i maliny. Porcja dla dwóch osób to ok. 120g serka i kilka dobrych garści malin - część z nich rozgniatamy z mascarpone na kremowy sos, a częścią posypujemy gotowe danie.
Znika...zaskakująco szybko. Niestety.

CONVERSATION

14 comments:

  1. Post prawie pachnie malinami i letnią nostalgią. Otula. I za to dziękuję.

    OdpowiedzUsuń
  2. Super jedzonko! Domowy makaron musi być boski,a z takimi dodatkami to już w ogóle pychota :)
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  3. Uwielbiam domowy makaron. A taki smak strasznie kojarzy mi się z dzieciństwem:) Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  4. Domowy makaron i pyszne danie. Podziwiam i mam ochotę :). Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  5. Moja śp babcia Halinka robiła domowy makaron, był przepyszny... chyba pociągnę tradycję, ale z Twoich proporcji ;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Domowy makaron nie potrzebuje wielu składników! Pycha!

    OdpowiedzUsuń
  7. dobre :) lubie takie polaczenia :)
    a jeszcze bardziej z ryzem :)
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  8. Przepiękne zdjęcia! Zwłaszcza nr 1 skradło mi serce, podobnie jak danie!
    Uściski:*

    OdpowiedzUsuń
  9. Moja Babcia robi domowy makaron, ale musi uważać, bo dziwnym trafem jej pies uwielbia się w nim tarzać:D

    OdpowiedzUsuń
  10. Chcialabym czasem zapomniec o odliczaniu czasu. Ale wydaje mi sie, ze my, ludzie, tak juz mamy, ze wciaz tyka w nas jakis zegar...
    Makaron na pewno zasmakuje amatorom takich dan (do ktorych ja sie, niestety, nie zaliczam...)

    OdpowiedzUsuń
  11. Arven, piękny talerz no i zdjęcia:)

    OdpowiedzUsuń