Domowe frytki

Nie jest to może najbardziej świąteczny wpis ze wszystkich, jakie zdarzyło mi się tu zamieścić, ale nie znam też nikogo, kto nie lubiłby domowych frytek. Oprócz tego, że są cudownie chrupiące z zewnątrz i mięsiste w środku, należycie tłuste i nieco nadmiernie słone (przynajmniej moja porcja), posiadają jednak JEDEN mankament który sprawia, że nie da się ich robić zbyt często.

No dobrze, dwa.

Pierwszy jest taki, że jeśli pryskający tłuszcz sprawia, że macie ochotę przeprowadzać procedurę smażenia uprzednio zabezpieczywszy każdą odkrytą powierzchnię ciała, to jest to proces czasochłonny i stresogenny.

Drugi jest taki, że potem przez kolejnych kilka dni nie tylko pamiętacie o frytkach, ale nawet nimi oddychacie, ze względu na niechęć smażelinowego zapachu do opuszczenia waszego przytulnego habitatu.

Może dlatego są też takie dobre, bo nie je się ich zbyt często i nie da się nimi znudzić. To jest ta najbardziej niezdrowa odmiana w której występują wielkie, porąbane w solidne kawałki ziemniaki. Są idealne.

ziemniaki (w ilości odpowiadającej Waszemu apetytowi)

olej

sól

Ziemniaki obieramy, kroimy w paski dowolnej grubości. Wrzucamy na godzinę do miski z zimną wodą, potem odcedzamy, jeszcze raz wypłukujemy w wodzie i osuszamy. Rozgrzewamy olej (we frytkownicy, w garnku z grubym dnem, nam zdarzyło się nawet hardkorowo smażyć w woku, działa świetnie) i smażymy frytki do momentu, kiedy się zrumienią. Wyciągamy łyżką cedzakową na talerz przykryty papierem śniadaniowym/ręcznikiem papierowym, delikatnie osączamy z tłuszczu. I na końcu dodajemy sól.

***

Animal
You’re an animal
Don’t take anything less

Out of control
You’re out of control
Strike those in distress

Analyse
Franchise
Spread out
Kill the competition
And buy yourself an ocean

Amortise
Downsize
Lay off
Kill yourself
Come on and do us all a favour