Ekspresem do Włoch; quasi-Tiramisu

Każdy, kto mnie choć trochę zna, wie, że jak lubię naprawdę wiele rzeczy (szczególnie te słodkie) tak nie tknę niczego, co zawiera surowe żółtka.

Niedopieczonego ciasta też nie zjem. Na tym punkcie mam obsesję.  

Mogę spokojnie powiedzieć, że ma to związek z moim nadmiernym wręcz lękiem o własne zdrowie (ptasia grypa, salmonella, zarazki, blablabla, długo bym mogła wymieniać).I niczym innym. Bo nieraz patrząc na musy czekoladowe, i dostrzegając w przepisie surowe żółtka, w końcu z nich rezygnuję - pomimo, że doskonale wiem, że posmakowałyby mi. Dlatego klasycznego tiramisu nie zrobię, albo inaczej - zrobię, ale nie zjem. Dla siebie przygotowałam więc wersję...quasi-Tiramisu ;-) Czyli deseru o charakterystycznym kawowym smaku, ale nie zawierającego surowych jajek. Z całą pewnością nie podałabym tego rodowitemu Włochowi, ale jak na moje, południowopolskie podniebienie, jest jak najbardziej w porządku. Dobre zwieńczenie leniwej niedzieli.

Deser Tiramisu /na dwa kieliszki/ 

50ml amaretto 

50g cukru pudru 

250ml mocnej kawy

3 łyżki gorzkiego kakao 

125g serka mascarpone

200g śmietanki 30% (używam Zotta) 

10 podłużnych biszkoptów (Lady Fingers) 

Serek mascarpone utrzeć na gładką masę z cukrem pudrem. Osobno ubić śmietankę na sztywno, następnie połączyć starannie dodając śmietankę do mascarpone. Na końcu dodać do masy likier Amaretto i starannie wymieszać. Przygotować mocną kawę (ja na niecałe 250ml wody wsypałam ok. 3 łyżek mocnej kawy do ekspresu) i nieco ją przestudzić. Przygotować naczynia (użyłam kieliszków do wina), ułożyć na dnie lekko umoczone w kawie biszkopty. Wystarczy je zamoczyć na sekundę z obu stron, mają być lekko nasączone, ale nie gąbczaste. Następnie ułożyć warstwę z serka mascarpone, ponownie przykryć nasączonymi biszkoptami. Przekładać w taki sposób, aby ostatnią warstwą był serek. Wstawić do lodówki na kilka godzin, a tuż przed podaniem posypać wierzch gorzkim, przesianym kakao.